yapışmaq

yapışmaq
глаг.
1. прилипать, прилипнуть. Tərli köynəyi kürəyinə yapışıb потная рубаха прилипла к (его) спине, palçıq ayağa yapışır грязь прилипает к ногам, saçları alnına yapışıb волосы прилипли ко лбу
2. клеиться, приклеиваться, приклеиться к чему-л.
3. браться, взяться:
1) хвататься, схватиться, ухватываться, ухватиться за кого-л., что-л. Kəndirdən yapışmaq взяться за верёвку, kəmərindən yapışmaq взяться за ремень, qapının dəstəyindən yapışmaq взяться за ручку двери, atın cilovundan yapışmaq взяться за узду лошади
2) приниматься, приняться (приступить к чему-л.). İşdən yapışmaq взяться за работу, ağır işdən yapışmaq взяться за трудное дело
4. цепляться (стремиться сохранить что-л.). Vəzifədən yapışmaq цепляться за должность
5. вцепляться, вцепиться (цепко схватиться за что-л.). Bərk-bərk yapışmaq nədən с силой вцепиться во что; əlindən yapışmaq kimin взять за руку кого; qolundan yapışmaq поддержать под руку, взять под руку
◊ sözdən yapışmaq придраться к слову; xirtdəyindən (boğazından) yapışmaq kimin взять за горло кого; ayağı yerə yapışmaq стоять как вкопанный; ətəyindən yapışmaq kimin умолять, просить кого; qır-saqqız olub yapışmaq kimdən пристать как банный лист к кому; ürəyim yapışmır kimə, nəyə не по душе кто, что; heç nəyə yapışmır kim ничто не интересует кого; ikiəlli yapışmaq kimdən, nədən хвататься обеими руками за кого, за что; dili damağına yapışıb язык прилип к гортани; zəli kimi yapışmaq прилипнуть как пиявка; qarnı belinə yapışmaq быть голодным; голодать; dərisi sümüyünə yapışıb худой, кожа да кости; yağlı yerdən yapışmaq ухватиться за прибыльное (доходное) место; bir işin qulağından (qulpundan) yapışmaq браться, взяться за какое-л. дело; dördəlli yapışmaq kimdən, nədən ухватиться, схватиться обеими руками за кого, за что; yaxasından yapışmaq kimin брать, взять за горло (заставить, принудить) кого, требовать ответа; ovurdu ovurduna yapışıb осунулся, щёки впали; suda boğulan saman çöpündən yapışar утопающий хватается за соломинку

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Полезное


Смотреть что такое "yapışmaq" в других словарях:

  • yapışmaq — f. 1. Toxunduğu şeyə ilişib ayrılmamaq, yaxud zorla qopacaq bir surətdə bitişmək; sıvaşmaq. Kitabın səhifələri birbirinə yapışmışdır. Ayaqqabılarıma qəliz palçıq yapışıb. – . . <Qurban> ayaqlarına buz kimi yapışan yırtıq çustunun çamırını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yalvarıb-yapışmaq — f. dan. Yalvarıb əl çəkməmək, həddindən artıq yalvarmaq. Qarı gəldi darvazanın ağzına. Qəssaba çox yalvarıb yapışdı. Axırda qəssabın ona yazığı gəlib içəri buraxdı. (Nağıl) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yapışma — «Yapışmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yaxa — is. 1. Paltarın boyun keçən hissəsi, habelə bu hissəyə tikilən və boyunu əhatə edən parça zolağı. Enli yaxa. Köynək yaxası. Kostyumun yaxası kirlənib. Sırmalı yaxa. – Mina kəmər xub yaraşır belinə; Yaxası qızıldan düymələnibdir. A. Ə.. Məsum kişi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boğaz — 1. is. 1. anat. Boyunun, qida borusunun başı və nəfəs yollarının yerləşdiyi ön hissəsi. Boğazdan yapışmaq. – Gülnaz dartınıb onun əlindən çıxdı, Qəmərbanunun boğazından yapışıb divara çırpdı. M. İ.. // Ağız içinin dal tərəfindəki boşluq, hülqum.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dördəlli — 1. zərf Cəld, tələsik. O, gecəgündüz dördəlli işləyir. Dördəlli yapışmaq (tutmaq) – bərk bərk tutmaq, əlindən buraxmamaq. İşindən dördəlli yapışmaq. 2. sif. mus. Dörd əllə ifa edilən (çalınan). Royal üçün uyğunlaşdırılmış dördəlli pyes …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hülqum — is. <ər.> anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı. Boğazının nazik dərisini az qala deşib çıxan hülqumu tez tez enib qalxdı. İ. Məlikzadə. // Ümumiyyətlə,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»